hoe kun je als toezichthouder problemen voorkomen?
Het is november 2009, maandagmiddag. Het is de laatste ronde in het sollicitatieproces voor het traineeship van de AFM. Die middag heb ik drie sollicitatiegesprekken met verschillende toezichthouders. Voorafgaand aan die gesprekken geven enkele toezichthouders plenair een presentatie. Over de AFM en wat toezicht precies inhoudt. Terwijl ik luister valt het me op dat toezicht pas in beeld komt als er al iets fout is gegaan. Dus vraag ik het hoofd die deze presentatie geeft: ‘hoe voorkomen jullie dat het misgaat? Hoe zorgen jullie er voor dat jullie er op tijd bij zijn?’ ‘Goede vraag,’ zegt hij. ‘Als ik je straks spreek in één van die drie rondes hoop ik ook dat je een antwoord hebt.’ Gelukkig sprak ik dat hoofd niet, want destijds had ik geen (goed) antwoord op die vraag.
Destijds had ik geen (goed) antwoord op die vraag.
Ik moest aan dit moment denken toen ik afgelopen donderdag met enkele toezichthouders vanuit een systeemperspectief een ingebrachte casus besprak. Ik vroeg de mede-cursisten wat ze opviel aan het verhaal dat hun collega vertelde. Bijvoorbeeld dat in deze casus de toezichthouders in actie komen als een incident heeft plaatsgevonden. En dat deze toezichthouder zijn verhaal begon bij het moment waarop het fout gaat bij de ondernemingen waar ze toezicht op houden. Onder meer omdat ze eigenlijk niet zo goed weten wat deze ondernemingen doen om te voorkomen dat het mis gaat. Ze doen wel wat aan preventie, bijvoorbeeld het geven van presentaties, maar wat er in de tussenliggende periode gebeurt (van voorlichting naar incident), daar kregen ze niet zo hun vingers achter.
zou ik diezelfde vraag nu stellen,
dan had ik een (beter) antwoord gehad.
Het hoofd dat destijds die presentatie gaf werkt niet meer bij de AFM. Ik overigens ook niet meer. Maar zou ik diezelfde vraag die ik destijds stelde nu stellen, dan zou ik een (beter) antwoord hebben. Namelijk dat als je vanuit een systeemperspectief naar een situatie kijkt, je zicht krijgt op de complexiteit van de situatie. Dat je gaat zien hoe ogenschijnlijk losstaande gebeurtenissen, factoren en spelers met elkaar verweven zijn en elkaar beïnvloeden. En dat wanneer je zicht krijgt op die complexiteit en onderliggende verwevenheid, je ook met enige voorzichtigheid kunt zien hoe een bepaalde situatie zich zal ontwikkelen in de tijd. Maar bijvoorbeeld ook hoe interventies uitpakken, nu en later. Zodat je misschien tijdig incidenten kunt voorkomen.
Met DE TOEZICHTSFLUISTERAAR richt ik me op toezichthouders die vast zitten in taaie vraagstukken. Situaties waarin ze zich betrappen op de gedachte ‘daar gaan we weer’ of ‘nu doen ze het weer’. Ik onderzoek samen met hen wat onderliggend is aan hun probleem, waar men vast zit in manieren van denken en doen, en bedenk samen met hen duurzame interventies gericht op het doorbreken van patronen. Meer kun je lezen op www.detoezichtsfluisteraar.nl.
Nieuwsgierig naar wat dat betekent voor jouw toezichtvraagstuk? Neem dan geheel vrijblijvend contact met me op, per mail, telefonisch/sms/whatsapp 06-11346806 of via linkedin.